داده کاوی و کشف تقلب های مالی

تقلب از پدیده های رایج و متداول در کسب و کار است و طبق بخش 24 استانداردهای حسابرسی ایران عمل فریبکارانه یک یا چند نفر از مدیران، کارکنان یا اشخاص ثالث برای برخورداری از مزیتی ناروا عبارتست از هرگونه اقدام عمدی یا غیرقانونی. بنابراین پیشگیری با کشف تقلب های با اهمیت در صورتهای مالی، همواره کانون توجه سرمایه گذاران، قانونگذاران، استاندارد گذاران، مدیران و حسابرسان بوده است. مقاله حاضر، اثربخشی تکنیک های داده کاوی در تشخیص رفتارهای متقلبانه شرکت هایی که صورت های مالی متقلبانه گزارش نموده اند را بررسی کرده تا عوامل مؤثر بر اینگونه رفتارها را شناسایی کرد. داده کاوی پل ارتباطی میان علم آمار، علم کامپیوتر، هوش مصنوعی، الگوشناسی، فراگیری ماشین و بارنمایی بصری داده ها می باشد که در چارچوب فرایندی، استخراج اطلاعات معتبر، از پیش ناشناخته، قابل فهم و قابل اعتماد از پایگاه داده های بزرگ امکان پذیر می گردد و استفاده از آن در تصمیم گیری در فعالیت های تجاری مهم نظیر ارتقاء کیفیت سودمندی اطلاعات از طریق شناسایی تقلب های مالی میسر می شود. این پژوهش به روش شناخت تاریخی با بهره گیری از اسناد کتابخانه ایی و به پشتوانه پیشینه و تحقیقات محققان، شواهدی لازم جهت پاسخ به سؤالات تحقیق ارائه می کند. نتایج مطالعه نشان می دهد که اولاً، تکنیک های داده کاوی، در شناسایی در صورتهای مالی متقلبانه سودمند هستند. ثانیاً، داده کاوی، به عنوان کانون هدایت فکر در مدیریت کسب و کارها جهت کشف تقلب می تواند مورد توجه قرار گیرد.